- ανεξαίρετος
- η , ο [ος , ον ]1) не исключённый; не могущий быть исключённым; 2) юр. не получивший отвода
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
ανεξαίρετος — η, ο επίρρ. α αυτός που δεν εξαιρείται: Κανένας κανόνας δεν είναι ανεξαίρετος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ανεξαίρετος — η, ο 1. αυτός που δεν εξαιρείται ή δεν μπορεί να εξαιρεθεί 2. επίρρ. ανεξαιρέτως κ. αίρετα χωρίς εξαίρεση, χωρίς διάκριση. [ΕΤΥΜΟΛ. < αν στερ. + εξαίρετος. Η λ. μαρτυρείται από το 1871 στον διδάσκαλο του Γένους και καθηγητή της Ιστορίας… … Dictionary of Greek